10 اردیبهشت - روز خلیج فارس
مقام معظم رهبری دام ظلّه العالی: خلیج فارس خانهی ما است. جای حضور ملت ایران است...
بیانات در دیدار معلمان و فرهنگیان 1395/2/13
بهدنبال تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 1383/4/22، دهم اردیبهشت ماه بهعنوان «روز ملی خلیج فارس» نامگذاری و به تقویم جمهوری اسلامی ایران اضافه شده است.
شورای عالی انقلاب فرهنگی با توجه به هدف قرار دادن هویت فرهنگی و تاریخی ملت ایران از سوی کشورهای همسایه و تلاش آنان برای تحریف نام تاریخی خلیج فارس، به پیشنهاد شورای فرهنگ عمومی روز اخراج پرتغالیها از تنگه هرمز را بهعنوان «روز ملی خلیج فارس» نامگذاری کرد.
«خلیج فارس»، نام تاریخی آبهایی است که از زمان باستان تا به حال بهکار برده شده است. بنا بر مدارک متقن، یونانیها آن را Sinus Persicus، رومیها آن را Mare persicum و عربها نیز قرنها آن را خلیج فارس یا بحر فارس مینامیدند.
در سنگنبشته داریوش هخامنشی در مصر متعلق به سال ۵۱۸ تا ۵۱۵ پیش از میلاد، در عبارت «درایه تپه هچا پارسا آیی تی هنی»؛ دریایی که از پارس میرود یا سر میگیرد، نام دریای پارس آمده است. بطلمیوس، عالم و جغرافیدان مشهور قرن دوم میلادی در کتاب «جغرافیای عالم» که به زبان لاتین نگاشته شده، از نام (پرسیکوس سینوس) بهعنوان خلیج فارس یاد کرده است. در سال ۱۸۹۲م، لرد کرزن، وزیر خارجه انگلستان، در کتاب «ایران و قضیه ایران»، بارها به نام خلیج فارس اشاره کرده است. ویلیام راجز، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده آمریکا، در گزارش مورخ ۱۹۷۱م خود درمورد سیاست خارجی این کشور از نام خلیج فارس استفاده کرده است. همچنین در فرهنگهایی که به زبانهای مختلف تدوین و چاپ شده؛ از جمله فرهنگهای آلمانی، انگلیسی، آمریکایی، فرانسوی، ترکی و... خلیج فارس نیز به همین نام آورده شده است.
دبیرخانه سازمان ملل متحد در سند مورخ پنجم مارس ۱۹۷۱م، به دولت ایران یادآور میشود که عرف جاری در دبیرخانه سازمان ملل در اسناد و نقشههای جغرافیایی منطقه آبی بین ایران از سمت شمال و خاور و تعدادی از کشورهای عربی از سوی جنوب و باختر بهنام خلیج فارس نامیده شود و این، بنا بر عرف قدیمی انتشار اطلسها و فرهنگهای جغرافیایی است.
این دبیرخانه همچنین بابت اشتباهاتی که سازمان ملل در برخی اسناد در بهکار بردن نام خلیج فارس مرتکب شده، عذرخواهی کرده آن را اشتباه سهوی دانسته (سند بیست و ششم ژوئن ۱۹۹۱م در سازمان ملل) و از کارگزاران سازمان خواسته است که همواره این موضع ایران را در نظر داشته باشند.
با توجه به اسناد و مدارک متقن مذکور؛ درج نامهای جعلی در کنار یا بهجای دریای خلیج فارس، نشأتگرفته از سیاستهای خصمانه شبکههای فرهنگی غرب است که سعی در شکاف و اختلافافکنی بین کشورهای خاورمیانه و حوزه خلیج فارس را دارد چرا که این منطقه از نظر حوزه جغرافیایی و ژئوپلتیکی، یک منطقه واحد و همگراست...
12 ارديبهشت - روز معلم
تعلیم و تعلم، از شئون الهى است. معلم ایمان را به بشر مى آموزد و آن را بر لوح جان و ضمیرهاى پاک، حک مى کند و سیاهى جهل را از دل ها مى زداید. دغدغه معلم، همیشه این است که حیات بشر بر مدار ارزش ها و کرامت هاى انسانى بچرخد. والاترین رابطه انسانى، رابطه بین معلم و شاگرد است و بهترین نوع این رابطه، بر مبناى ادب و حرمت استوار است. معلم به شاگرد خویش، با چشم مهر و رحمت و حرمت مى نگرد و در کمال صداقت، از بهره فراوان علم خویش، او را بهره مند مى سازد و شاگرد، با همه فروتنى و احترام، مى کوشد تا تمام آموزه هاى مکتب معلم را به بهترین شیوه، فرا گیرد و مطیع و فرمانبردار باشد.
پیام آوران الهى نیز وظیفه خطیر تعلیم و تربیت انسان ها را بر دوش داشته اند و معلمان رنج دیده تاریخند. در فرهنگ اسلام، با تعابیر زیبایى از مقام معلم و مربى، تمجید شده است.
دوازدهم اردیبهشت، روز بزرگداشت مقام معلم است. وجه تسمیه این روز، به رویدادى بازمى گردد که در نخستین بهار پس از به بار نشستن انقلاب اسلامى به وقوع پیوست؛ شهادت معلم بزرگ، استاد مرتضى مطهرى. دو سال پس از این حادثه، وزیر آموزش و پرورش وقت، روز شهادت استاد مطهرى را روز معلم و هفته 12 تا 19 اردیبهشت را به عنوان هفته معلم، به جامعه معرفى کرد.
استاد مرتضی مطهری در روشنگری اقشار باسواد به ویژه قشر فرهنگی جامعه قدمهای اساسی برداشته بود و آثار عمیق شهید در احیای فکر دینی اصیل و بی پیرایه و منطبق با نیاز روز جامعه در حال گذار ما بسیار مؤثر بوده است. نقش کلیدی معلمان به عنوان مجریان آموزش عمومی و الگوهای اولیه دانش آموزان بسیار مهم جلوه میکند. چرا که معلمان جامعه، انسان سازان نسل بعدیاند، لذا نقش آنان به گفته حضرت امام خمینی رحمه الله علیه همچون نقش انبیا برای مردم است.
حضرت آیتالله خامنهای دام ظلّه العالی در تاریخ ۱۳۹۵/۰۲/۱۳ در دیدار با معلمان و فرهنگیان فرمودند: شما درآمد یک معلّم را مقایسه کنید با درآمد فلان سرمایهدار، و بچّهتاجر؛ خب این را معلّم میبیند، میداند؛ اینهایی که وارد وادی معلّمی میشوند شاید خیلیشان میتوانستند یک جادّهی دیگری را در پیش بگیرند و یک منبع درآمد بالاتر و بیشتری برای خودشان فراهم کنند؛ امّا نکردند. بخشی از انگیزههای معلّمی عشق و محبّت و احساس مسئولیّت است. آیندهسازی میکنند با قناعت، رنج تربیت جوان و نوجوان را بر عهده با نجابت، با صبر و سکون می گیرند.
|