در مورد پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در قرآن آیات متعدّدی وجود دارد؛ بعضی از این آیات خیلی تناسب روشنی با وضع کنونی بشر پیدا می کند که وقتی انسان آیه را می خواند، می بیند کأنّه همین امروز و برای بشرِ امروز نازل شده. ۱۳۹۹/۰۸/۱۳
آنچه در رابطهی نبی مکرم و امت اسلامی مورد توجه قرار میگیرد، از جمله، مسألهی سرنوشت امت اسلامی و حوادث و جریاناتی است که بر این امت بزرگ میگذرد - لقد جائکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتّم حریص علیکم بالمؤمنین رؤوف رحیم (توبه/128) در همهی ادوار تاریخ اینطور است. آنچه بر امت اسلامی میگذرد، برای روح مطهر نبی مکرم حایز اهمیت است؛ آن دو چشم بصیر و بینا، نگران حال امت اسلامی است.۱۳۸۵/۰۱/۲۷
این دو جملهی اوّل آیه مربوط به همهی آحاد بشر است؛ کما اینکه در آیهی دیگر هم می گوید: یـاَیـُّهَا النّاسُ اِنّی رَسولُ اللهِ اِلَیکُم [جَمیعًا]؛(اعراف/158) همهی بشر مخاطب پیامبر اکرمند. این دو جمله، دو جملهی خیلی مهمّی است: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم؛ رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران میآید و او از رنج شما رنج می برد؛ بعدی «حَریصٌ عَلَیکُم»؛ دلسوز شما است، مشتاق شما است، علاقهمند به سرنوشت شما است؛ این خطاب به همهی آحاد بشر است.
امروز جامعهی بشری مصداق این خطاب است، یعنی تناسب این خطاب با وضع امروز جامعهی بشری تناسب زیادی است؛ واقعاً میتوان گفت که امروز بشر، بیش از همیشهی تاریخ دچار رنج است. خب نابرابری هست، جنگ هست، جنگافروزی هست، مادّیگرایی افراطی هست که کمتر در دورههای تاریخ، این چنین گرایش مادّیای در بین آحاد بشر به این شدّت وجود داشته باشد؛ استفاده از علم و فنّاوری هست برای سرکوب ملّتها؛ طغیانگری هست، شرارت هست، طواغیت هستند.۱۳۹۹/۰۸/۱۳
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(زخرف/51) خیلی خب، در محدودهی مصر هر غلطی میخواست می کرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمی کند و نمی گوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند می شود میآید وارد کشورهای دیگر می شود، جنگ درست می کند، تسلّط پیدا می کند، پایگاه می سازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفادهی از دانش بشری و پیشرفت دانش می کنند، تبعیضی که هست، نابرابریای که هست، جنگ افروزیای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(توبه/128)
روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد.
یک نکتهای که در این آیهی شریفه هست، این است که این آیه در آخر سورهی برائت است. سورهی برائت، سورهی جنگ است، سورهی برائت از کفّار است، سورهی امر به مبارزه و مانند اینها است؛ در آخر این سوره این جور می فرماید: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم، خطاب هم که گفتیم به همهی آحاد مردم است.
از این یک نکتهای می شود استفاده کرد و آن ،این است که آن خطابهایی که وجود دارد، مربوط به آحاد بیخبر و غافل غیرمسلمان نیست، مربوط به سران کفر است، مربوط به سران استکبار است. خطاب به آن تشکیلاتی است که مسلّط بر سرنوشت جوامع بشریاند که قرآن در یک جا از آنها تعبیر کرده است به «ائمّهی کفر»: فَقاتِلوا اَئِمَّةَ الکُفرِ اِنَّهُم لا اَیمٰنَ لَهُم؛(توبه/12) یک جا هم در سورهی قصص به ائمّهی یدعون الی النّار [تعبیر کرده]: «وَ جَعَلنٰهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»(قصص/4) که مردم را به جهنّم می کشانند و دعوت به جهنّم می کنند.
در واقع آن حدّت و شدّتی که قرآن در قبال دشمنان اسلام و کفّار ابراز می کند، در مقابل آن جریانها است. آحاد مردم کفّار، [یعنی] آنهایی هم که دنبال حقّند، مایل به حقّند، عنادی ندارند، غرضی ندارند، همان کسانی هستند که مخاطب آن جملهی زیبا و شریف هستند: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم.
امروز دشمن اسلام و آن دشمن اصلی، آن «اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»، همین استکبار و صهیونیسم است؛ اینها هستند که در واقع دارند با اسلام با همهی وجود خودشان مقابله میکنند و معارضه میکنند.