امام خامنه ای (مدظله العالی) : جنگ نظامی را امام حسن با آن دشمنی که قبلا باید افشا بشود و سپس با آن مبارزه بشود متوقف کرد تا جنگ سیاسی، جنگ فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و جنگ اسلامی خود را با او شروع بکند. نتیجه این شد، که بعد از آنی که امام حسن از دنیا رفت و امام حسین علیهماالسلام هم ده سال دیگر همان راه امام حسن را ادامه داد، وضعیت دنیای اسلام به آن جایی رسید که دیگر می توانست فرزند پیغمبر - یعنی فرزندی از فرزندان پیغمبر - آنچنان شهادتی را بپذیرد که تا آخر تاریخ دنیا آن شهادت بماند همچنانی که ماند، و منشأ آثار مقاومت‌آمیز و بزرگ بشود همچنان که شد، و اسلام را زنده نگه بدارد همچنان که زنده نگه داشت؛ این کار امام حسن.
در مورد کار امام حسن ما هیچ درصدد نمی آئیم از موضع دفاع حرف بزنیم که چرا صلح کرد و چه موجباتی داشت، امام حسن اگر صلح نمی کرد یقینا اسلام ضربه می دید؛ برای خاطر این‌که آن چهره افشا نشده بود، مردم هنوز حقایق را نمی دانستند، آنقدر نمی دانستند که هزاران نفر یا صدها هزار نفر از سربازان امام حسن حاضر شدند با آن طرفی که با امیرالمؤمنین جنگیده بود دیگر نجنگند. تبلیغات و پول و کارهای گوناگون سیاسی آنچنان جو بدی به وجود آورده بود که امام حسن اگر آن روز خود را و جان خود را و جان اصحاب نزدیک و معدود خود را از دست می داد چیزی از اسلام باقی نمی ماند. بعد از چند سالی نام علی و نام حسن و نام حسین و نام افتخارات صدر اسلام و نام آن همه حوادث آموزنده اگر در لابلای کتابها می ماند هم برای مدت زیادی نمی ماند و به درستی و تحریف نشده نمی ماند؛ این کار امام حسن بود. وقتی شما جمع‌بندی می کنید، می بینید کار امام حسن با کار امیرالمؤمنین، با کار امام حسین، با کار همه‌ی ائمه دارای یک مضمون و یک معنا است.
آگاهانه مقاومت کردن، تکلیف را فهمیدن و ایستادن، و من به شما بگویم برادران و خواهران من، {امام حسین} امام حسن یکی از شجاعانه‌ترین اقدامها را برای انجام این تکلیف انجام داد، چرا؟ برای خاطر این‌که به دیگران، به پیغمبران، به پیغمبر اسلام، به امیرالمؤمنین، به همه‌ی ائمه فقط دشمنان بودند که طعن می زدند، اما پیچیدگی کار امام حسن و ظرافت آن موضع آنچنان بود که حتی دوستان او هم به او طعن می زدند. حجربن‌عدیها هم نمی دانستند و به او «یا مذل المؤمنین» می گفتند اما صبر کرد...۱۳۶۴/۰۳/۱۷
امام حسن بعد از حادثه‌ی متارکه‌ی جنگ، بنا کرد تشکیلات دهی و سازماندهی، آن کاری که آن زمان انجام نشده بود لزومی هم نداشت، امکان هم نداشت، یک سازماندهی عظیم شیعی را به وجود آوردند این همان سازماندهی است که شما در کوفه، در مدینه، در یمن، در خراسان، در مناطق دور دست حتی نشانه‌های او را می بینید زمان امام حسین و بعد از ماجرای شهادت امام حسین همان سازماندهی بود که ماجرای توابین را به وجود آورد، ماجرای مختار را به وجود آورد، ماجراهای فراوانی را در دنیای اسلام ایجاد کرد که تا آخر هم نگذاشت آب خوش از گلوی خلفای بنی امیه پایین بیاید. این تشکیلات زمان امام حسین بود که امام حسین وقتی شهید می شد می دانست که دنبال خودش یک تشکیلاتی را دارد باقی میگذارد که اینها پرچم را بالا نگه خواهند داشت و نمیگ ذارند که قضیه لوث بشود و حقیقت مکتوم بماند.
۱۳۶۵/۰۳/۰۴
السلام علیک یا امام حسن مجتبی(ع)
حتما تو نيز جنس غمت فرق ميکند
آشفتگي زلف خمت فرق ميکند
محتاج دستهاي کريمانه ات،کرم
از بس که شيوه ي کرمت فرق ميکند
"بس اتشي ز اخگر الماس ريزه ها..."
اين بيت شعر محتشمت فرق ميکند
تو "مادري" و بي حرمي ارث مادري ت
معلوم شد چرا حرمت فرق ميکند
زهرا)س)جواب سينه زنان تو را دهد
مزد غلامي علمت فرق ميکند
آقا ميان کوچه چه ديدي که بعد از آن
وقت عبور هر قدمت فرق ميکند
دمهاي آخري تو "لا يوم ... " بوده است
اي نوحه خوان که شور دمت فرق ميکند
يک بار خواندي و جگرت پاره پاره شد
پس اين تويي که جنس غمت فرق ميکند
چاپ 
ارسال به دوست
