همزمان با میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (علیه السلام) صبح امروز در محفل جزء خوانی و انس با قرآن کریم معصومه سادات صادقی به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت :

یکی از آیاتی که امروز توجه ما را به خود جلب می کند این است که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: كُلًّا نُمِدُّ هٰؤُلاءِ وَهٰؤُلاءِ مِن عَطاءِ رَبِّكَ ۚ وَما كانَ عَطاءُ رَبِّكَ مَحظورًا (هر یک از این دو گروه را از عطای پروردگارت، بهره و کمک می‌دهیم؛ و عطای پروردگارت هرگز (از کسی) منع نشده است).

صادقی با اشاره  به سخنان رهبر معظم انقلاب درباره این آیه شریفه بیان کرد: حضرت آقا می فرمایند : هر کسی که دنبال یک هدفی باشد و نیرویش را به کار بگیرد، خدا کمکش می کند. در کار آخرت هم باشند و آنهایی که دنبال آخرت باشند را هم کمک می کنیم. «کلّا نمدّ هؤلاء و هؤلاء». همان کسانی که دنبال دنیا هستند، خدا می گوید کمکشان می کنیم. اگرچه وقتی مصروف دنیا شدند، دیگر از آخرت نصیبی نخواهند داشت.

وی در ادامه گفت: حضرت آقا اینجا خاطر نشان می کنند که آخرت هم فقط نماز شب و دعا و ذکر و توسل و اینها نیست. البته اینها هم وسائل است؛ لیکن خدمت به مردم، حضور در آنجائی که لازم است، اینها همه‌اش کارهای خدائی است.

مدیر مدرسه علمیه الزهراء (علیهاالسلام) ضمن بیان اشاره اجتماعی حضرت آقا در این آیات افزود: حضرت آقا می فرمایند موضع گیری هاست که باعث مدح یا ذم افراد می شود و این در تاریخ سابقه دارد. ایشان می فرمایند:  
«شما ببینید در صدر اسلام، آن کسانی که ممدوح واقع شدند - حالا توی فرهنگ ما، بر طبق عقیده‌ی ما - بیش از آنچه که به خاطر نماز و عبادتشان ممدوح واقع شدند، به خاطر موضعگیری‌های سیاسی‌شان، اجتماعی‌شان و مجاهدتشان ممدوح واقع شدند. ما ابی‌ذر را، یا عمار را، یا مقداد را، یا میثم تمار را، یا مالک اشتر را کمتر به عبادتشان مدح می کنیم. تاریخ، اینها را به آن مواضعی می شناسد که این مواضع، تعیین کننده بود؛ حرکت کلان جامعه را توانست هدایت کند، شکل بدهد و به پیشرفت این حرکت کمک کند. آنهائی هم که مذمت شدند، همین جور. خیلی از بزرگان که مورد مذمت قرار گرفتند، به خاطر شرب خمر مذمت نشدند، به خاطر بی‌نمازی مذمت نشدند؛ به خاطر عدم حضور در آنجائی که حضورشان لازم بود، مذمت شدند. تاریخ، اینجوری ثبت کرده؛ نگاه کنید، ببینید.»

این استاد حوزه خاطر نشان کرد: بر همین اساس است که ما در تعابیر حضرت آقا بیان نرمش قهرمانانه درباره صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) را مشاهده می کنیم.

وی در ادامه افزود: این صلح، صلحی است که براساس موضع گیری افراد در آن زمان اتخاذ شده بود. علت اینکه حضرت نرمش قهرمانانه را داشتند به این دلیل بود که افراد در جایی که باید حاضر می شدند، حاضر نشدند و موضع گیری نکردند لذا  مورد مذمت قرار گرفتن و حضرت نرمش قهرمانانه را انتخاب کردند.

صادقی با اشاره به کارهای خدایی و ایجاد شوق برای انجام آنها گفت: حضرت آقا در نهایت می فرمایند : «کار خدا، کار معنوی، کار توحیدی، منحصر نیست در نماز خواندن؛ اگرچه نماز را دست‌کم نباید گرفت. نماز پشتوانه‌ی همه‌ی اینهاست. تلاوت قرآن، تدبر در قرآن، تضرع پیش خدای متعال، خواندن ادعیه‌ی مأثور - صحیفه‌ی سجادیه، دعای امام حسین، دعای کمیل، بقیه‌ی این ادعیه‌ای که هست - اینها همه‌اش کمک کننده است؛ روان کننده‌ی حرکت موتور وجود انسان است؛ که اگر چنانچه شما با خدا انس داشتید و میان خودتان و خدا را درست و اصلاح کردید، این کارها را راحت‌تر انجام می دهید؛ با رغبت بیشتر، با شوق بیشتر انجام می دهید. »

استاد سطح عالی حوزه در پایان با اشاره به کمک های خداوند به این دو دسته از افراد و عاقبت آنها خاطرنشان کرد: حضرت آقا در همین زمینه نیز می فرمانید: «کسی که می خواهد کار خدا را بکند، خدای متعال کمکش می کند. کسی بخواهد کار دنیا را هم بکند، همین جور. اینهائی که دنیا، یا مقام دنیا، یا پول دنیا، یا عیش دنیا، لذتهای جنسی و امثال اینها برایشان هدف و غرض و مآل بود - که حالا در دنیا نمونه‌هایش را زیاد مشاهده می کنید - اینها هم وقتی که در راه همان هدفِ خودشان تلاش کردند، خدا کمکشان می کند. کمک الهی به این است که وسائل را در اختیارشان می گذارد. همت می کنند، از این راه می روند، هدفشان هم فقط هدف مادی است؛ لذا به آن هدف میرسند. البته چون آن جانب اصلی را که جانب معنوی و الهی و اخروی است، ندیده گرفتند، آنجا ضرر می کنند؛ اما در این قسمتی که هدف گرفتند، پیش می روند»

در ابتدای این محفل قرآنی ، مداحان اهل بیت (علیهم السلام ) به مدیحه سرایی و ذکر فضائل امام حسن مجتبی(علیه السلام) پرداختند.